• Anasayfa
  • Tefhim-ul Kuran
  • Sâd  suresi
  • Sâd  24

    • Tefhim-ul Kuran: Sâd  Suresi 24. Ayet Meali

  • قَالَ
  • لَقَدْ
  • ظَلَمَكَ
  • بِسُؤَالِ
  • نَعْجَتِكَ
  • إِلَىٰ
  • نِعَاجِهِۦ
  • ۖ
  • وَإِنَّ
  • كَثِيرًا
  • مِّنَ
  • ٱلْخُلَطَآءِ
  • لَيَبْغِى
  • بَعْضُهُمْ
  • عَلَىٰ
  • بَعْضٍ
  • إِلَّا
  • ٱلَّذِينَ
  • ءَامَنُوا۟
  • وَعَمِلُوا۟
  • ٱلصَّٰلِحَٰتِ
  • وَقَلِيلٌ
  • مَّا
  • هُمْ
  • ۗ
  • وَظَنَّ
  • دَاوُۥدُ
  • أَنَّمَا
  • فَتَنَّٰهُ
  • فَٱسْتَغْفَرَ
  • رَبَّهُۥ
  • وَخَرَّ
  • رَاكِعًا
  • وَأَنَابَ
  • ۩
  • Tefhim-ul Kuran: (Davud) Dedi ki: «Andolsun senin koyununu, kendi koyunlarına (katmak) istemekle sana zulmetmiştir. Doğrusu, (emek ve mali güçlerini) birleştirip katan (ortak)lardan çoğu, birbirlerine karşı tecavüz ederler; ancak iman edip de salih amellerde bulunanlar başka. Onlar da ne kadar azdır.» Davud, gerçekten bizim onu denemeden geçirdiğimizi sandı, böylece Rabbinden bağışlanma diledi ve rükû ederek yere kapandı ve (bize gönülden) yönelip döndü.