Elmalılı Hamdi Yazır: Fussilet  Suresi 44. Ayet Meali

❬ Önceki

|

Sonraki ❭

وَلَوْ

جَعَلْنَٰهُ

قُرْءَانًا

أَعْجَمِيًّا

لَّقَالُوا۟

لَوْلَا

فُصِّلَتْ

ءَايَٰتُهُۥٓ

ۖ

ءَا۬عْجَمِىٌّ

وَعَرَبِىٌّ

ۗ

قُلْ

هُوَ

لِلَّذِينَ

ءَامَنُوا۟

هُدًى

وَشِفَآءٌ

ۖ

وَٱلَّذِينَ

لَا

يُؤْمِنُونَ

فِىٓ

ءَاذَانِهِمْ

وَقْرٌ

وَهُوَ

عَلَيْهِمْ

عَمًى

ۚ

أُو۟لَٰٓئِكَ

يُنَادَوْنَ

مِن

مَّكَانٍۭ

بَعِيدٍ

Elmalılı Hamdi Yazır: Eğer biz onu yabancı dilden bir Kur´ân yapsaydık onlar mutlaka: «Bu kitabın âyetleri genişçe açıklanmalı değil miydi? Arap bir peygambere yabancı dil, öyle mi?» derlerdi. Sen de ki: «O, iman edenler için bir hidayet ve şifadır.» İman etmeyenlerin kulaklarında ise bir ağırlık vardır. Kur´ân onlara göre bir körlüktür. Sanki onlar uzak bir yerden çağrılıyorlar (da duymuyorlar).

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54